Gewoon bijzonder
Een paviljoen met een Zeeuwse naam in de Noord-Hollandse duinen. Het klinkt gek, maar het klopt toch. Jeroen Bredewout komt uit een familie van horecaondernemers en is thuis in Camperduin. ‘Doe maar gewoon, dan doe je hier al gek genoeg. Dat past wel bij ons.’
Strandpaviljoen Luctor Et Emergo, gelegen in de prachtige natuurgebieden bij de Hondsbossche Zeewering, is behoorlijk op de schop gegaan. En dat heeft een behoorlijke tijd geduurd. Jeroen en Tanja Bredewout moesten wachten op het moment dat de dijkversterking in het gebied was afgerond. ‘Boskalis begon er in 2014 mee’, vertelt Jeroen. ‘We wilden al graag een jaarrondpaviljoen, maar moesten nog even geduld hebben tot de 5,5 kilometer nieuw duin en strand waren aangelegd. In het najaar van 2015 hebben we de fundamenten voor het nieuwe paviljoen al gelegd, maar pas later konden we echt beginnen met bouwen.’
Flinke groei
Het nieuwe paviljoen heeft nadrukkelijk het oude paviljoen als uitgangspunt. ‘Daar waren we altijd al blij mee, maar we hadden gewoon ruimte tekort. De verblijfsmogelijkheden nemen hier steeds meer toe, ook in de winter, dus we wilden toch wel graag uitbreiden en het hele jaar open. Binnen zijn we dan ook flink gegroeid: van 55 plaatsen naar 130. Buiten kunnen we 150 mensen kwijt, dus als het plotseling begint te regenen kan bijna iedereen een plekje binnen krijgen.’
Extra koks
Van seizoensbedrijf naar jaarrondpaviljoen is uiteraard een behoorlijk stap, maar Bredewout heeft er zin in. ‘Ik stond vaak in de keuken, maar nu we ook de keuken en de openingsperiode uitgebreid hebben was het tijd om extra koks in te huren. Dat betekent dat ik wat meer voor in de zaak te vinden zal zijn. Wat meer het gezicht van de zaak vormen. En dat past ook wel bij me. Ik vind het leuk om gastheer te zijn en onze gasten een leuke avond te bezorgen.’
Hoger niveau
Een andere bijkomstigheid van de koks is dat het niveau van de keuken naar een hoger niveau getild kan worden. ‘We richtten ons altijd op ouderwetse plates. Een grote bord eten voor niet teveel geld. Dat blijven we doen maar we willen wel langzaam een klein beetje veranderen door óók op iets hoger niveau te gaan koken. Een uitgebreidere menukaart past bij de huidige uitstraling van het paviljoen. Het zal misschien even wennen worden voor de vaste gasten hier uit de buurt. Die komen vaak voor een goede hoeveelheid tegen een lage prijs. Gewoon doen, vinden ze hier al gek genoeg. Hoewel dat ook erg bij ons past, willen we toch iets meer speciale gerechten en wijnen gaan bieden en zullen dan ook iets meer moeten rekenen. Maar ik reken erop dat de kwaliteit van onze kaart alle gasten zal overtuigen. Dat is ook het voordeel van zelf gastheer zijn, dan kun je een nieuwe koers en een hoog niveau van gastvrijheid en dienstverlening zelf aan de gasten uitleggen. Zo valt alles op zijn plek en we hebben dan ook veel zin in het komende seizoen. Het kan ons niet snel genoeg beginnen.’